Vandaag een rustig dagje voor Maria omdat ik veel weg ben. Bij mijn afwezigheid zit ze op mijn stoel en poept op het toetsenbord.Ik krijg een mail van iemand dat Maria bij haar moeder in het bos terecht kan. Ze heeft een aantal kippen en vangt voor een deel ook kippen op met gehandicapte pootjes en andere ongemakken. Tijd om met Maria te overleggen.
Maria toont zich erg rustig. Misschien wat te rustig. Ik begrijp van haar dat kippen elkaar scherp houden. ‘Je gaat mee in de kippenenergie, met de kippenstroom,’ legt ze uit. Kippen houden elkaar kennelijk op een bepaald peil. Tja, hier moet ze zichzelf vermaken en de energie en de lolletjes uit zichzelf halen. Misschien dat mensen daarom zeggen dat een kip alleen zielig is. Misschien kunnen ze zich uiteindelijk toch niet voldoende zelf vermaken en hebben ze de ‘kippenrellen’ nodig om zich echt levend te voelen. Zoals er mensen zijn die drama nodig hebben om het gevoel te hebben echt te leven.
Maar goed, hoe lijkt het Maria om naar buiten te gaan met andere kippen en ’s nachts in een nachthok te zitten? Ik merk dat ze het buiten scharrelen heerlijk zou vinden. Ik vertel haar dat er ook weleens een vos in de buurt is. Dat is voor Maria geen probleem. Er is een groepsgeest onder de kippen en ze houden elkaar alert.
Dan overleg met dochter Lotte, die net als de oudste een liefde voor kippen schijnt te hebben. Ze zou het erg jammer vinden als Maria weggaat, maar ja, ze ziet ook wel dat alle zorg op mij neerkomt en dat meer kippen aan boord wat krap wordt. Ze neemt Maria op schoot en concludeert dat ze dikker is dan toen ze kwam en dat haar kam ook wat roder is geworden. Maar dan voelt ze een bult op haar borst. Zal Maria wat hebben of zijn we excuses aan het zoeken om haar te houden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten