Maria heeft weer een ei gelegd. Beide eieren gaan later de dag in de appeltaart voor het verjaardagsfeest morgen. Ik vind het een mooi idee dat we de eerste eieren met z’n allen delen.
Het is zaterdag, er lopen meer mensen rond maar Maria vindt alles best. Ze keutelt er lekker doorheen. Rode sokken zijn een trigger voor haar: ze pikt er graag naar. Maar ze heeft een afgebrande snavel dus het doet niet zeer.
Als het rustig is in huis, zoekt ze een lekker plekje op de bank naast de kat.
Ze ontdekt dat het zaagsel in het hok van de cavia lekker is om zich in te wentelen. Ze harkt het bij elkaar en stopt het onder haar vleugels. Schijnen ze met zand ook te doen. Als ze later opstaat, schudt ze zich midden in de kamer lekker uit…
‘Hebben jullie weleens kippen in huis gezien?’ vraag ik. Nee, dat heeft niemand en ik vraag me af waarom niet. ‘Misschien het gepoep?’ oppert iemand. Maar ach, dat is wel te doen. Er zit een systeempje in. Als er één keer wat komt, volgt er snel een tweede en derde keer. En dan is het weer een tijd rustig. Ik koop babydoekjes en ruim alles zo snel mogelijk op. Want er kan een behoorlijk indringende lucht aan zitten.
’s Avonds laat, als ze weer in haar hok zit, leg ik contact en ik begrijp dat ze haar ogen uit kijkt. Ze zou graag in de grond willen wroeten, maar ik leg haar uit dat ik dat niet kan realiseren. Ze heeft het nog even te doen met het zaagsel van de cavia en het stro en hooi in haar eigen hok. En het communiceert makkelijker met kippen, hoor ik. Tja, dat kan ik me voorstellen. Of ik me wat meer kan openstellen. Zal dit kipje hier zijn opdat ik me wat opener stel voor deze manier van communiceren? Normaal gesproken doe ik dat niet actief met onze dieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten