woensdag 28 juli 2010

Een getraumatiseerde egel (2)

De vrouw rond wier huis deze egel woont, heeft meteen na het contact met de egel een healing aangevraagd bij Huna Healing Hut. Een week geleden mailde ze: “Wat betreft mijn getraumatiseerde egel: Die trof ik gisteren met de snuivende elk aan een kant van het voerbakje. Weliswaar in bevroren houding, maar wel getweeën.”
Ik ben dus heel benieuwd hoe ik de egel nu aantref!
Mijn eerste indruk is dat het dier véél rustiger is. Hij laat zien dat de plaat, de schuif die hij opgetrokken had, aan diggelen is. Het lijkt erop dat hij veel meer om zich heen kijkt.
Ik vraag hem hoe het was om dicht in de buurt van de andere egel te zijn en krijg door dat het eng was maar dat hij hem niet als gevaar ziet. Hij kan de rust en de vrolijkheid van de andere egel voelen.
‘Ik voel me opgenomen,’ hoor ik. Hij laat zich aan mij zien als dat hij meer rondkijkt en meer een open blik heeft.
Ik vertel hem van de healing en hoor: ‘Dank jullie.’
Nogmaals laat hij voelen dat hij veel rustiger is en dat voelt een stuk fijner aan!

donderdag 1 juli 2010

De jonge orka

Natuurlijk ben ik heel nieuwsgierig naar de jonge orka die momenteel in het Dolfinarium wordt opgevangen en ik besluit contact met haar te vragen.
Meteen wordt me duidelijk dat ik met een wijs dier te maken heb, een oude ziel.
Ik vraag haar wat er is gebeurd en waarom zij hier is. ‘Ik heb me losgemaakt van de groep. Ik heb een taak te doen,’ is haar antwoord. Ze voegt eraan toe dat haar moeder ervan wist en haar weliswaar met pijn heeft laten gaan maar dat het goed is zo.
Natuurlijk wil ik graag weten wat de taak is die zij op zich genomen heeft.
‘Er zijn nu heel veel mensen rondom mij. Die zullen moeten samenwerken om mij in leven te houden. Ze hebben elkaar nodig om dit voor elkaar te krijgen. Ik heb me vrijgemaakt om de mensen deze kans te geven.’
Dit antwoord ontroert me en ik vraag: ‘Waarom zou je dit doen?’
‘Om de mensheid te helpen de wereld een stukje hoger te tillen. Als ze dit samen voor elkaar krijgen, geeft dat een enorme samenwerkingsboost. Als de samenwerking hapert en ik sterf, dan is het een gemiste kans geweest.’
Ze voegt eraan toe dat iedereen deze informatie mag weten. Het is geen geheim.
‘Ik zal mijn weg in de oceaan weer vinden. Ik ben innerlijk sterk en voeg me weer bij de groep als het kan. Maar het is aan de mensen of ik daar kom.’
Het komt af en toe voor dat ik zo’n groot, wijs dier tref dat ik de neiging krijg een buiging te maken. Bij dit dier is dat ook zo. Er hangt een wijze stilte om haar heen. De zet is aan de mensen.
Als ik afscheid van haar wil nemen, zegt ze heel eenvoudig: ‘Dat hoeft niet. De lijn blijft.’