Als tolk tussen huisdieren en mensen merk ik dat mensen en dieren dezelfde gevoelens hebben. Er zijn mensen die zeggen dat je met die vergelijking dieren vermenselijkt maar het is beter om te zeggen dat je dieren verwezenlijkt door hun gevoelens te erkennen.In de gesprekken met de vrije dieren merk ik nooit negatieve gevoelens. Ik vroeg me af hoe dat komt en legde die vraag voor aan de kosmos (of welke naam je er ook maar aan wilt geven).
Ik hoorde dat huisdieren afhankelijke dieren zijn. En afhankelijkheid maakt kwetsbaar.
Vrije dieren zijn puur. Ze zijn zoals ze geschapen zijn en dat is goed (wie zei ook alweer dat Hij zag dat het goed was?).
Een te klein leefgebied, door inmenging van mensen, zorgt echter voor frustraties en dan ontstaan er botsingen tussen vrije dieren en mensen.
Al het gedrag van vrije dieren is gebaseerd op leven en overleven.
Ik kreeg beelden van grazende en jagende dieren, dieren die slapen en lekker rondlopen of –vliegen. Ook zag ik dieren wegrennen voor hun achtervolger; hun levenskracht zorgt ervoor dat ze de benen nemen maar als ze toch ten prooi vallen dan is het ook goed; voor hen is dit fysieke leven dan over ten gunste van het dier dat hem als voedsel nodig heeft.
In al dit leven en overleven zit levenskracht.
Het niet kunnen zijn wie je bent ondermijnt de levenskracht en de gezondheid.
Dan spelen de lagere gevoelens op (kennelijk zowel bij mensen als bij huisdieren). Als het leven zich op dat niveau gaat afspelen, is het een warboel. Mensen en dieren worden beknot.
Zijn wie je bent … een mooi streven voor alle wezens.
De vrije dieren geven ons het voorbeeld.
Een huisdier kun je ook laten zijn wie hij is, naar zijn soort en karakter.
Op de raakvlakken tussen mens en dier kunnen we van elkaar genieten.
Het varkentje op de foto vindt het heerlijk om geaaid te worden!
Kleine beschouwing (1) is te lezen op: http://pratenmetvrijedieren.blogspot.com/2009/05/kleine-beschouwing.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten