Het gebied waaruit ik mijn informatie krijg, is onuitputtelijk.
Een vriendin weet dat. Zij komt altijd op dingen die ik niet kan verzinnen.
Ik vroeg haar: ‘Hoe kom je toch altijd op die gedachten??!!’
‘Geen idee. Of liever: een overdosis aan ideeën. Heb alleen afzetmarkt nodig, want kan ze nooit allemaal zelf realiseren …’
De stap naar contact zoeken met een mammoet laat niet lang op zich wachten.
Het is me inmiddels bekend dat wij hier op aarde in de lineaire tijd leven maar dat die tijd niet geldt in andere gebieden. Daar gaat verleden, heden en toekomst gelijk op. Dus waarom niet proberen contact te krijgen met een mammoet?
Ik zie een mammoet in ijsgebied en voel meteen droefheid. Het is stil om hem heen, er is eenzaamheid, het is donker en kil. Onderontwikkeld.
‘Daar moet je niet naar terug willen,’ hoor ik.
Ik krijg door dat alles, inclusief de mammoet, daarna een hele ontwikkeling heeft doorgemaakt. Dat er meer kleur, geur en schoonheid is gekomen.
Diezelfde dag heeft mijn vriendin een nieuw idee: vraag de maan es!
De maan zie ik als een bloeiende planeet en ik hoor: ‘Alles zal ingevuld worden, zal kleur krijgen, tot ontwikkeling komen. Uiteindelijk is niks kleurloos. Overal zal het bloeiend en stralend zijn.’
Ik denk dat de mammoet destijds niet geloofd zou hebben dat de aarde er uit zou zien zoals ze er nu uitziet.
Het is dan ook niemand kwalijk te nemen als hij mijn beeld van de maan niet kan geloven of bevatten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten