vrijdag 25 september 2009

De orang-oetan

Ik kreeg deze foto zonder verdere informatie toegestuurd en wist niet goed wat ik ermee aan moest. Is het dier vrij of gevangen?
Tijdens het moment waarop ik contact maak met dieren laat deze orang-oetan me geen keus: hij dringt zich op en zonder foto, met alleen zijn beeld voor me, maken we contact.
Hij laat wantrouwen zien en ik voel een vorm van agressie. Het voelt puntig, boos, geagiteerd.
Ik spreek uit dat ik zijn boosheid opmerk en de boosheid wordt erger. Hij laat zich zien terwijl hij hard met zijn handen op de grond slaat.
Ik bewaar al mijn rust en hij geeft door absoluut niet rustig te zijn.
‘Ik wil me niet laten zien,’ laat hij weten. ‘Ik wil diep in de bossen leven. Ik wil geen mensen zien. Ik wil leven zoals voor mij bedoeld is. Maar dat kan niet.’
Hij voelt zich gevangen. Het is voor mij onduidelijk of hij werkelijk achter hekken van mensen zit of dat hij zich gevangen voelt omdat zijn gebied te klein is.
‘Stress hoort niet bij mij,’ gaat hij door. ‘Van oorsprong hebben wij een enorme innerlijke rust. Het is te klein om me heen. Dat geeft stress.’
Hij laat het mij ervaren: ik voel een nare druk in mijn hoofd en de neiging om het lichamelijk te uiten door op dingen te slaan. Het is een vreselijk opgefokt gevoel dat absoluut niet prettig is! De tranen springen me er van in de ogen.
Ik vraag of hij namens zichzelf spreekt of namens zijn soort in het algemeen. Het lijkt of hij nu woordvoerder is van zijn soort.
De innerlijke rust is ver te zoeken, voel ik nog steeds en het opgefokte is absoluut niet fijn.
‘Ik wil schreeuwen: laat ons met rust!’ zegt de orang-oetan. ‘Wij staan nu ver af van wie we van oorsprong zijn.’
Ik vertel het dier dat ik niks voor hem kan doen. De enige mogelijkheid die ik heb, is hem de Violette vlam aanbieden. Deze helende en genezende vlam heeft al veel dieren, mensen en situaties geholpen.
De orang-oetan komt in de vlam meteen tot rust en nestelt er zich heerlijk in. In no time ligt hij opgekruld en slaapt. Ik laat hem en de vlam met rust en ga in gedachten het land om hem heen in om andere orang-oetans de vlam ook aan te bieden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten