De leeuw (2)

Om De leeuw (2) te begrijpen is het noodzakelijk eerst De leeuw (1) te lezen.

Hij legt uit dat de leeuwinnen de sterkste leeuw willen.
‘Als ik dat niet meer ben, dan heb ik pech. Dan moet ik gaan.’
Ik vraag me af of dit niet het ultieme machogedrag is.
‘Nee, macho is stoer. Hier gaat het om kracht. Ieder mag in de ring maar nogmaals: je wordt niet zomaar leeuw.’
‘Wat heb jij gedaan om zo ver te komen?’
‘Ik ben een oude ziel. Ik heb vele levens geleefd en wil al die ervaring bundelen en mijn ware sterkte weten.’
Het gesprek gaat zo anders dan ik gedacht had dat ik vraag of ik later nog es terug mag komen.
‘Ja, en stel je vragen dan wat scherper,’ adviseert hij me.
‘Ik ben geen gesprekspartner voor je?’ vraag ik.
‘Jij zegt het …’ is zijn diplomatieke antwoord. ‘Je had dit niet verwacht, zie ik. Je dacht dat het gesprek over prooidieren ging. Maar dat is al een uitgekookte zaak. Je weet al hoe dat zit. We gaan nu verder. Het gaat over leiderschap.’
Ik neem afscheid van de leeuw en kan de neiging een klein buiginkje te maken niet onderdrukken. Inwendig moet ik glimlachen: ik, die altijd zo’n moeite heb met autoritaire en dominante mannen. Waarschijnlijk is deze ontmoeting in deze sferen niet voor niks …