De bomen

In al de jaren dat we met ons schip op deze plek liggen, zijn de bomen langs de walkant met rust gelaten.
Maar een paar dagen geleden stond er iemand van de gemeente die vertelde dat de bomen gesnoeid gaan worden. En dat gaat rigoureus met wilgen!
Ik vertelde van alle vogels die in de bomen zitten. En dat hier ijsvogels zijn, een soort die de afgelopen winter flink uitgedund is.
Het mocht allemaal niet baten en ik besloot me er bij neer te leggen.
Maar het zit me uiteraard niet lekker. Dan krijg ik het ‘Zwartboek Natuur in Zutphen 2009’ onder ogen.
Wat nu?
Ik besluit het de bomen voor te leggen. Als je met dieren kunt communiceren, kun je namelijk ook met bomen communiceren.
De bomen vertellen het al te weten. En ze zijn minder paniekerig dan ik.
‘Wij leven door. We beginnen opnieuw. Wij hebben onze functie gehad.’
Ik vraag hoe het moet met alle vogels die zo’n gebruik van hen maken.
‘Vraag of het in etappes kan,’ is hun advies. ‘Wij gaan door!’
Ik ben blij dat ik het de bomen gevraagd heb. Het neemt de zorg van mij wat weg.
Ik hoor nog: ‘Informeer eerst en oordeel dan.’
De informatie vragen slaat hier op het vragen aan de bomen.
Wat ik me nog afvraag is of de bomen de vogels informeren. De tamtam in de natuur werkt goed, weet ik, maar ik weet niet hoe de uitwisseling tussen verschillende soorten gaat.
Dat zou ik de vogels dus moeten vragen.Zo houdt de omgeving me wel bezig!