De coyote (man)

Van de coyote krijg ik meteen de bevestiging dat hij los is van de mensen.
Hij vertelt dat hij een mannetje is.
Ik zeg hem dat ik het leuk vind dat ik een foto van hem opgestuurd kreeg van iemand die in Canada op vakantie is geweest. Ik heb namelijk een gecombineerd krachtdier en een ervan is de coyote.
‘Dan hebben wij jou wat te brengen,’ reageert hij meteen.
Op mijn vraag wat dat dan is, hoor ik: ‘Het leven is rond, het is een oneindige cyclus, een cirkel. A never ending story. Als het nooit stopt, waarom dan geen plezier maken?’
Hij vertelt door: ‘Als je in een lichaam zit, haal er dan uit wat erin zit.’
Hij illustreert zijn opmerking door me de geuren van de aarde te laten ruiken, me te laten voelen hoe hij kan rennen, te laten zien hoe ze genieten van een warm gevangen dier en hoe de coyotes spelen met elkaar.
‘Voor ons geldt: uit de buurt van mensen blijven! Zij beroven je van vrijheid. Plaatsen hekken rondom dieren. Willen hun wil opleggen door ze tam te maken. Dieren moeten aan hun verwachtingen voldoen. Een vrije coyote doet wat ie zelf wil. Gaat waarheen hij wil. Mensen nemen beperkingen mee. Mensen zijn een gevaar. Je wilt het echt niet meemaken om achter hun hekken te komen!’
Ik vraag hem of hij zich kan voorstellen dat mensen gebiologeerd kunnen raken door het gedrag van coyotes.
‘Ja, maar laat ze kijken op afstand! Geen vermenging met elkaar.’
Aan deze kennelijk wijze coyote vraag ik wat ze mij nog meer te leren hebben en in gedachten toon ik mezelf aan hem.
Ik hoor: ‘Spring! Voel je vrij, gooi die kettingen weg. Jullie hebben allemaal onzinregels waarmee jullie je soort in stand denken te moeten houden. Jullie hebben je zo vastgewerkt als mensen.’
Ik vraag hem of ik nog eens terug mag komen bij hem en hij antwoordt: ‘Tuurlijk. Dit is een heel veilig contact.’